Zielsverbinding.

Deze voel je in je hart. In en door heel je lijf en als je je hoofd er op los laat is het niet uit te leggen. Het is het soort verbinding die geen doel hoeft te hebben. Die vaak niet eens iets met fysiek te maken heeft. Een verbinding die een afspraak is, gemaakt door 2 (of meer) zielen en dat al heel lang geleden. Daarom hoeft het ook niet te worden uitgelegd en hoef je het enkel te voelen.

Ik heb er gehad, ik heb er nog steeds en ook nieuwe vormen zich. M’n sprieten stonden een tijd niet aan, dat was nodig voor mij, maar nu volop en ik merk dat ik maar aan diegene hoeft te denken en er volgt een bericht, een like of een gedachte terug.

Ik hou er zo van en wat heb ik het eigenlijk gemist merk ik nu. 
De gehad ik prima, dat moet zo zijn. En dat moet ook echt zo zijn. Niet iedereen op je pad is voor eeuwig en dat is goed. Soms brengt diegene wat hij of zij moest brengen en daarmee is de "afspraak" voldaan. De oude “afgestofte” heb ik eigenlijk zo gemist. En ik ben blij dat ik voel dat het lijntje er gewoon nog zit en dat het lijntje zo sterk verbonden is dat ik mezelf niet meer hoef af te vragen of deze verbinding blijft. Hij blijft. En voor nieuwe sta ik open. Niet te open want ik heb geleerd. Geleerd dat te open staan omdat het te overweldigend is allemaal je nergens brengt. Sterkte nog, je verliest jezelf sneller en ziet het contrast niet meer met waar je bent en wat je voelt. Tussen de realiteit en het overweldigende voelen en dan verlies je jezelf. Dus dat moet wel. Koppie erbij houden. Ook ik leerde door m’n neus te stoten.

M’n hart zit vol liefde en ik ben blij dat deze terug is. Meer luisteren en spreken vanuit m’n hart helpt. Ik merk dat verbindingen toch nog bestaan ondanks dat ik dat niet meer wist. En de nieuwe? Die laat ik gebeuren. Want ze zijn afgesproken en staan al klaar om op m’n pad te springen.

Liefs, Lou 🌿